Bir Zamanlar Kültürel Bir Blogta

Ünlü polisiye yazarı Agatha Christie'nin belki de en popüler eseri olan Doğu Ekspresinde Cinayet (Murder on the Orient Express), Sidney Lumet imzalı 1974 yapımı sinema uyarlamasından sonra bir kez daha beyazperdede. Bu kez direksiyonun başında Shakespeare yapımlarının aranan ismi Kenneth Branagh var. Christie romanlarının en önemli özelliği hikayede fazlaca karakterin yer alması ve dedektifin suçluyu açıkladığı ana dek adalet ibresinin bu karakterler üzerinde dönüp durmasıdır. Okuyucu roman boyunca dedektifle birlikte kanıtları inceler ve katilin kim olduğunu bulmak için sürpriz finale kadar debelenir durur. Çünkü herkes şüpheli pozisyonundadır. Bana göre Agatha Christie romanlarının en büyük becerisi tam da burada yatıyor. Daha en baştan katilin hedefimizdeki insanlardan biri olduğunu biliyoruz ve her karaktere aynı mesafede yaklaşıp huzursuzca açığını arıyoruz. Ama buna rağmen en sonunda yine şaşırıyor, dedektifin bu beklenmedik sonuca nasıl vardığını hayranlıkla takip e

Soğuk ve puslu gecede bir devriye aracı bulutların arasında huzursuzca dolaşmaktadır. Aracın geniş camlı kokpitinde oturan iki polis, tekinsiz şehre hakim olan karanlığı izlemektedir. O ana kadar ne önlerindeki monitör beklenmedik bir sinyal yakalamış ne de telsizlerine canlarını sıkacak bir çağrı gelmiştir. Aniden aracın yanından bir şey geçer. Hızlı, şekilsiz ve karanlık... Siluet bulutun içine girip kaybolurken genç polisin ne gördüğü hakkında en ufak bir fikri yoktur. Gözlerini takılı kaldığı buluttan çekip yanındakine dönmek için çabalarken ağzından bunlar dökülür. " Şunu gördün mü?! " İlk yayınlandığı zamandan bu yana Batman: The Animated Series 'in fethetmediği gönül kalmadı desek yanlış olmaz. İzleyen her çocuğu büyülediği gibi yetişkin seyirciyi de avucunun içine alan çizgi dizi yıllar içinde bir fenomene hatta efsaneye dönüştü. 2006'ya geldiğimizde ise Justice League Unlimited'ın final yapmasıyla bu güzeller güzeli evrene veda ettik. Aradan

Geçen yaz Suicide Squad'ın soundtrack albümü büyük hit olmuş, oldukça yüksek satış rakamlarına ulaşmıştı. Şarkıların popülerliğini Grammy adaylıklarının da takip etmesi Warner Bros.'u belli ki mutlu etmiş. Zira içeriği geçen hafta açıklanan Wonder Woman soundtrack albümünde  Sia 'ya ait olduğu belirtilen ve yakın zamanda yayınlanması beklenen " To Be Human " isimli yepyeni bir parça mevcut. Görünen o ki WB, Tim Burton ve Joel Schumacher'ın Batman serisindeki gibi istikrarlı olarak ünlü sanatçılara DC yapımları için yeniden şarkı yaptırmaya başladı. Kişisel olarak müzik piyasasında ses getiren isimlerin sinema filmlerine özel bir şeyler hazırlamasını çok keyifli buluyorum. Ortaya birbirinden kaliteli işler çıkıyor çünkü. Hem filmi bambaşka bir seviyeye çekiyorlar hem de gerçekten sevildikleri takdirde popüler kültüre büyük katkıda bulunup ölümsüz oluyorlar. James Bond serisine baktığımız zaman bunun en iyi örneklerini görüyoruz. Matt Monro'dan Shirley

Telekomünikasyon devi  AT&T 'nin, Time Warner'ı ve alt kuruluşlarını satın almasıyla birlikte DC Comics'in bundan ne ölçüde etkileneceği büyük merak konusuydu. Görünüşe göre 85 milyar dolarlık bu pahalı alımın etkileri yavaştan ortaya çıkıyor. Büyük medya şirketlerinin, belli bir ücret karşılığında yeni filmleri izleyicilerin evlerine kiralamayı planladığı çeşitli tartışmalı projeler üzerinde çalıştığını duymuşsunuzdur. Warner Bros CEO'su  Kevin Tsujihara 'nın da bir süredir böyle bir proje üzerinde durduğu biliniyordu. İşin televizyon ayağında ise geçtiğimiz günlerde önemli bir gelişme yaşandı. DC'nin yeni dijital platformunun ve bu platformda yayınlayacağı Young Justice ve Titans dizilerinin haberleri geldi . Warner Bros. Digital Networks Group'un geliştirdiği bu yeni platform nasıl olur, gerçekten ihtiyacımız olan bir şey mi ya da nasıl ayakta durur?  Netflix'in yarattığı kalite ve akabinde gelen popülerlik bugün yeni bir televizyon izlem

Warner Bros şu iki günde o kadar güzel bir pazarlamaya imza etti ki bu kimin aklına geldiyse eline, koluna, yüreğine sağlık. Perşembe günü Aquaman'den başlayarak teker teker Justice League üyelerinin teaser ve posterini yayınladılar. En sonda da filmin fragmanını paylaştılar. Gif'ler, screenshot'lar havada uçuştu. Dünyanın En Büyük Kahramanları, Twitter'da dünya gündeminde ilk sıraya oturdu. Biz de aylardan beri yeni bir görüntü için kıvır kıvır kıvranırken aniden bu zenginliğin içinde bulduk kendimizi. Adeta rüya gibiydi. Vizyon tarihine yaklaşık sekiz ay olmasına rağmen şimdiden filmin etkisi altına girdik.  Uzun zamandır izlediğim bütün fragmanları "Batman v Superman"in 2015 yılında SDCC'de yayınlanan ilk fragmanıyla karşılaştırıyorum. En iyi trailer'lar listesi yapılsa hiç düşünmeden ilk sıraya koyacağım bu üç buçuk dakikalık video hem duygusal açıdan hem de genel yapısı itibariyle öyle güçlüydü ki ortalığı yıkıp geçmiş, o dönem ulusal kan

Çok değil geçen yılın son aylarında Ben Affleck, The Accountant'ın tanıtımı için verdiği bir röportajda o dönem senaryosunu yazmakta olduğu Batman filminden "The Batman" diye bahsedince ortalık çarşamba pazarına dönmüştü. Her yerde projenin adının "The Batman" olacağı yazıyordu artık. Kısa bir süre sonra Affleck, verdiği bir başka röportajda filmin resmi adının öyle olmadığını, şimdilik projeye öyle dediğini kesin bir dille açıklamıştı. Ancak kulaklar o ismi duymuştu bir kere. Kaldı ki yapımın DCEU'nun ilk solo Batman'i olacak olması bu sade adı mantıklı kılıyordu. Dahası Affleck'in genel olarak adet edindiği çelişkili açıklamaları her ihtimalin mümkün olduğunun bir göstergesiydi ve de halen yeni bir başlık ortaya atılmamıştı. İşte böyle sebepler yüzünden bu isim filmimizin üstüne yapışıp kaldı. Fakat burada konumuz Ben Affleck değil. Evet,  The Batman 'den bahsedeceğim ancak odak noktamız 2004-2008 yılları arasında aynı isimle yayınlanan bi

2000 yılından bu zamana çekilmekte olan X-Men filmlerine, ekibi hala istediğiniz şekilde sunmadıkları için kızgın olabilirsiniz. Veya spin-off'lar sizi hiç memnun etmemiş de olabilir. Ama bu filmlerin çok uzun zamandır hayatımızın bir parçası olduğunu düşünürsek bünyede ister istemez bir alışkanlık yarattığını kabul etmek gerekir. Kişisel olarak X-Men serisini Sam Raimi'nin Spider-Man'leriyle beraber en iyi Marvel yapımları olarak görürüm. Her şey bir yana toplumdan dışlanmayı, ötekileştirmeyi ve ırk ayrımcılığını zaman zaman politik alt metinlerle zaman zaman da gençlik sancılarıyla harmanlayarak izleyiciye sunan başarılı işlerdir bunlar. Temelde "farklı olandan korkma" teması üzerinden yükselen X-Men serisi, beyazperdedeki 17 yıllık yolculuğunda iyi mutant, kötü mutant ve insan üçgenindeki çatışmayı anlattı hep. Görünen o ki bunu yeni gelen filmlerle ve dizilerle de sürdürmeye devam edecek. Ancak bu yazıda bizim konumuz biraz daha spesifik. Hayatı boyunca f

Spoiler içermektedir... Lego'dan sinemasal düzeyde iyi bir film yapılabilir mi sorusunun cevabını üç yıl önce The Lego Movie harika bir şekilde vermişti. Filmin senaryosu o kadar iyiydi ki ilk etapta bir pazarlama ürünü gibi gözüken bu işe hepimiz sonunda hayran kalmıştık. Hoşumuza en çok giden şeylerden bir tanesiyse asla bir arada göremeyeceğimiz ayrı yerlerdeki kurgusal karakterleri aynı filmde görmek olmuştu. Ve bu farklı karakterlerin içinden en öne çıkanı Batman'di. Filmin her sahnesinde yoktu belki ama gözüktüğü anlarda seyir zevkini ikiye üçe dörde katladı. Ciddilerin ciddisi bu kahraman o kadar iyi yorumlandı ki karakterin özü korunup komediyle son derece başarılı bir şekilde harmanlanınca ortaya zengin bir malzeme çıktı. Nasıl 1963 yapımı The Pink Panther'da Peter Sellers'ın canlandırdığı bir yan karakter olan Müfettiş Clouseau seyircinin yoğun sevgisi sayesinde kendi filmi A Shot in the Dark'a kavuştuysa The Lego Movie'den de bir Lego Batman